De dagen worden korter en de bomen verliezen hun bladeren. De tijd van het jaar staat voor de deur waarin mensen zich terugtrekken achter de deuren van hun verwarmde huizen. Sommigen ervaren dit als een tijd van somberheid. Ikzelf ben niet een van hen. De zomer is een tijd van vakantie; de wijde wereld in; hedonistische uitspattingen. Ik ervaar dat als een ietwat schreeuwerige tijd. Er moet gereisd, genoten en gevierd worden. De winter is wat dat betreft een stuk eenvoudiger. We trekken naar binnen en zitten bij de verwarming met een boek een een kop thee. De zomer staat voor feesten en vieren, de winter voor eenvoud en intimiteit. Geef mij dat laatste maar! In deze blog zal ik proberen om mijn enthousiasme over de winter aan u over te dragen!
De voordelen van de winter
Niet dat ik de zomer niet plezierig vind hoor. Er is de Tour de France, er zijn lange gesprekken tot diep in de nacht op het terras en er zijn bloeiende bomen en planten. Maar de zomer is ook zweet en zonnebrand. En het is verleidelijk om de hele dag maar wat te hangen in het park, zonder productief te zijn. De winter daarentegen. Die heeft alles wat de zomer heeft maar dan nog veel meer! In plaats van de Tour de France zijn er schaatswedstrijden. En in tegenstelling tot de Tour, winnen Nederlanders bij het schaatsen zeer regelmatig. Goede gesprekken heb je tijdens een avond gourmetten. De bloeiende bomen en planten zijn wat moeilijker te vinden, maar vooralsnog doen mijn winterviooltjes het heel aardig.
Daar waar de winter op zijn fraaist is
Het meest geniet ik tijdens de winter echter van de feestdagen. In Utrecht worden de bomen versierd met kerstlampjes. In de etalages verschijnen de mooiste kersttaferelen. Ook binnen mijn familie pakken we meestal flink uit. We kopen allemaal cadeautjes voor elkaar en zorgen ervoor dat alle cadeaus in een mooie geschenkverpakking zijn ingepakt. Mijn moeder vindt het op Kerstavond leuk om met de hele familie naar All You Need Is Love te kijken. Persoonlijk vind ik dat het kerstgevoel hier iets te zwaar wordt aangezet. Drie uur lang naar herenigingen tussen geliefden kijken vind ik wat te veel van het goede. Gelukkig heb ik meestal wel een goed boek gekregen, waardoor ik stiekem kan lezen en af en toe een blik werp op Robert Ten Brink en de gelukkige stelletjes die van heinde en verre bij elkaar worden gebracht!